Ludzie szybko zapominają

Dziwne jak ludzie
Szybko zapominają
Wykluczają cię ze swoich
Spraw - życia

Szybko posprzątają
Po tobie choć ty jeszcze
Jesteś - nie odszedłeś
Stoisz i nie wierzysz...

Ale tak jest - nikt nie pamięta
Tego co robiłeś co było cenne
Zapamiętane zostanie tylko to
Czego akurat jeden raz nie zrobiłeś

Ważne jest aby nie dać się zwariować
Z pokorą przyjąć wysłuchać - i wiesz co
Spokojnie z podniesioną głową
Iść dalej - ku nowemu...

Lęki i zahamowania

Zazdrościsz pewności
Tego że ludzie wiedzą czego
Chcą - są zdecydowani

Ty zawsze miałaś z tym problem
Odkąd pamiętam stałaś z boku
Bojąc się że ktoś patrząc na ciebie
Odgadnie o czym myślisz
Nigdy nie mogłam tego zrozumieć

I ten twój brak wiary
Szybka rezygnacja w to co robisz
Nigdy nie rozumiałam dlaczego tak
Szybko potrafisz odpuścić
Nie walczysz tylko na starcie poddajesz się

Spróbuj popracować nad tym
Walcz - masz w sobie potencjał
Nikt nie rodzi się silny to nabywasz
Pracując nad sobą pokonując własne
Lęki i zahamowania

Chyba dorosłam...

Wiesz
Nauczyłam się już
Nie pchać się tam gdzie
Mnie nie chcą
Nie wysilam się by
Przypodobać się
Ten kto chce znajdzie
I zaakceptuje mnie
Z takiego wychodzę założenia

Nie będę niczego robić pod
Publiczność bo to nie ja
Nie zamierzam ubierać się
W sztuczność bo okoliczności
Do tego są sprzyjające
To nie ja - a ja chcę być tylko sobą
Nie myśl jednak że zmądrzałam
Nie po prostu chyba dorosłam

Załzawione oczy

Załzawione oczy
Szukają radości
Wspominając przeszłość
Balansują odważnie
Robiąc bilans zysków i strat

Tak bardzo chcą jeszcze żyć
Czerpiąc siłę z własnych doświadczeń
Marzą i śnią czując potrzebę bycia
Pomarszczone dłonie trzęsąc się
Szukają ciepła czyjegoś dotyku

Tak ciężko dopuścić myśl
O rychłym pożegnaniu które
Anioł Stróż powoli szykuje
Tak wiele zostało jeszcze do zrobienia
Choć nieuchronnie kończy się czas

I tylko serce dzielnie walczy dając
Opór starczej lat przewadze
Uwięzione chce na zawsze pozostać młode
Walczy uparcie bez wytchnienia
Nie godząc się na rychły koniec

Za kolczastym drutem

O czym śniły dzieci
Gdy za kolczastym drutem
Zapadała ciemna noc

Szorstki dotyk słomy
Ranił bezlitośnie wychudzone
Ciało

Otwarte oczy tak bardzo
Pragnęły mieć choć przez
Chwilę inny świat

Śniły o chlebie mleku i cukierkach
O ciepłym posłaniu czując delikatne
Objęcie taty i mamy

Pewnego dnia

Pewnego dnia
Nie dziś ani nie jutro
Obudzę w sobie sny
Porozwieszam na gwiazdach
Ukrywając przed palącym
Słońcem
Pozwolę im żyć
Przebić tajemniczość
Umysłu
Dam upust fantazji
Niech ona zaprzyjaźni się
Z moją wyobraźnią