Przypadkowo na ławce

Niespodziewanie dla siebie
Usiedli prawie jednocześnie
Na przypadkowo wybranej ławce

Dziwnie się w swojej
Obecności poczuli
Nieswojo zmieszani
Zerkając ukradkiem
Cały czas wzrok na
Siebie kierowali

Kiedy chwila zbyt
Długą się stała i
Głupio im było tak
Siedzieć i uśmiechy
Wymieniać stało się
Coś nieoczekiwanego

Na ławkę przysiadła
Pewna rozmowna staruszka
I trajkotać młodym o życiu zaczęła
Gadała jak najęta skacząc z
Jednej historii w drugą
Młodzi grzecznie słuchali
W pewnym momencie już
Nie wytrzymali poderwali się
Ochoczo i ruszyli w jednym
Kierunku