Poeci i wilki

Mówią że kiedy
Księżyc ukryje się
W swojej pełni to wtedy
Słychać wycie samotnych
Wilków

Wychodzą samotne z
Ukrycia i patrząc w stronę
Nocnego przyjaciela
Składają nocy przymierze
W postaci przeraźliwego
Wycia

Podobno to modlitwa
Samotnych łowców
Nieszczęśliwych indywidualnych
Dusz które w ten czas łączą się
Szukając zrozumienia

Poeci podobnie jak wilki
W czasie pełni wyruszają
Na nocny słowny żer przekraczają
Granice swoich myśli niepohamowanej
Fantazji

Rysują piórem najdziwniejsze
Obrazy ubrane w przedziwne
Historie nie zatrzymując się
Dają upust temu co w nich
Drzemie

Poeci i wilki
Jedność podobieństwa