Upadły Anioł

Pośród ogromu
Ludzkich spraw
Słychać cichy
Trzepot skrzydeł

Upadły anioł
Ostatkiem sił
Reanimuje duszę
Zmuszając ją do
Podjęcia walki

Brakuje mu sił
Wyczerpany siedzi
Otulony pośród
Samotnych jak on
Drzew i płacze

Nie ma w nim
Woli życia
On pragnie już
Tylko własnej
Śmierci choć nie
Jest na nią gotowy
Poddaje się

Patrzy jak
Pióra przepuszczają
Nadzieję która
Niczym powietrze
Ulatnia się

Płacze
Choć nikt nie widzi
Nie zaznał na ziemi
Zrozumienia
Potępiony
Odchodzi niezauważony
W niepamięć