Poranek

Bladym świtem
Gdy przymrozek
Jeszcze lekko trzyma
Powolutku ociężale
Budzi się życie
Zaspane sarny
Płochliwie biegną
Na oślep gdzieś tam
Tylko trel ptaków
Wydaje się być największym
Optymistycznym budzikiem
A tam w polu dostrzegłam
dwie siwe czaple leniwie
Przestępujące z nogi na nogę

*

Gdy rano
zamykasz drzwi
bądź uważny
rób wszystko
by móc wrócić
i otworzyć ponownie
ich zamek

*

Nieśmiało
Delikatnie przez
Drobniutkie gałęzie
Przedzierają się pierwsze
Promienie wiosennego słońca