Kiedy na papier padły pierwsze słowa...

Szczerze, to nie pamiętam kiedy na papier padło pierwsze słowo, pierwszy rząd zapisanych przeze mnie słów. To było tak dawno, że zapomniałam. Pamiętam jednak, co czułam, bo to zostało mi do dziś - wielka radość. Kocham słowa. Uwielbiam je łączyć, przekładać, a później zapisywać. Uwielbiam zwłaszcza tą pierwszą myśl i nadany jej wyraz. Później już samo biegnie. Piszę, piszę i pisać przestać nie chcę. Większość to moje obserwacje, moja wizja świata. Moje emocje. Tak, przeważnie to zapisane historie, które widziałam, usłyszałam. Pochodzą z prawdy. Oczywiście zdarzają się tzw ' moje fantazje" , czyli "fikcja literacka", która pojawia się z reguły z inspiracji czegoś np. obrazka, czegoś, co zatrzymało moje oczy. Ufam sobie, dlatego nie lubię niczego zmieniać, poprawiać.Zapisuję i lubię jak już to tak zostaje, bez poprawek. Uważam, że skoro tak napisałam to tak to czułam, widziałam. To ja. Zmiany sprawiają, że mniej jest "mnie we mnie". To już nie ja, nie mój tok myślenia. Lubię czytać Innych Autorów, ponieważ dają mi inspirację, motywację, do tego, żeby pisać. Pisać i spełniać swoje marzenia, podtrzymywać hobby, bo tak traktuję moje amatorskie zapiski. To przede wszystkim hobby, pasja, zamiłowanie do słów, piękna. To takie emocjonalne spełnianie siebie. Tyle...

Alex