wtorek, 13 lutego 2018

Wspomnienie


Tak smutno
Wyglądają łąki
Bez wiosennych
Kwiatów

Ubrane w babie lato
Gasną w słomkowym
Zapachu skoszonej
Trawy

Powietrze smakuje
Leśnym grzybem którego
W bród w naszych kniejach
W polu mieni się złota kukurydza

Szkoda mi lata
Dziwnie smutno w sercu
Które już tęskni do słonecznych
Promieni


***

Pusta ławka
Na niej brak
Zakochanych

Przy murze
Widok zaschniętych
Róż łapie za serce

Słoneczne promienie
Delikatnie muskają twarz
Mówiąc do widzenia
***

Nic tak nie rozwala serca
Jak widok odlatujących ptaków
To zawsze ćwiartuje duszę
Nostalgią nieokreślonej tęsknoty

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

O życiu słów kilka

W ramionach Ukryło się człowieczeństwo Przytulne przetrwało wieczność O życiu słów kilka... chciałam jabłko dostałam ogryzek miało...