Dziwna ta jesień

Nie pytaj jak się czuję
Szarość sączy depresję
Chłonna wciągam
Ten niezbyt aromatyczny
Deser

Dusi mnie nicość
Brak słońca lawą łez
Wypływa ze zgaszonych
Oczu

Nie o taką jesień mi chodziło
Mam dość braku entuzjazmu
Na ustach ludzi których mijam
Na ulicznym przejściu

I te liście walające się wszędzie
Dlaczego nie wirują na wietrze
Powinny w parku zabawiać
Przypadkowych przechodniów

Dziwna ta jesień
Niby ta sama a jakaś taka inna
Nie bliska sercu jakby obca
Cóż i taką trzeba pokochać