Mroczna dusza

Pociąga mnie mroczność
Tajemnica sekretnych
Niedopowiedzeń
Zachwianej wiary która
Traci moc nad ranem
Kiedy zmęczona błąka się
Szukając ucieczki

Świetnie się w niej odnajduję
Szybuję raz nisko raz wysoko
Łapię sny które normalnie
Nie miałyby prawa przetrwania
A tutaj otulone tańczą w mroku
Oświetlone blaskiem gwiazd

Mówisz mi że zatracam się
W cierpieniu krzywdzie nie ja
Tylko błądzę tym szlakiem szukając
Trafnych odpowiedzi które
Wzbogacą moje wizje nie jestem
Sama moim orędownikiem jest
Księżyc

Przy nim nigdy nie czuję się
Samotna on jest takim
Wieczornym przyjacielem łapaczem
Nocnych myśli które w powierce
Otrzymuje od wszystkich zbłąkanych
Dusz