czwartek, 8 września 2016

Na autostradzie bezbronności



Niekiedy czuję się
Niczym małe bezbronne
Dziecko pozostawione bez
Opieki na pastwę losu
Nie potrafię się odnaleźć w
Realiach życia
Cały czas wystraszona
Błąkam się szukając odpowiedzi
Boję się
Tak najzwyczajniej w świecie
Czuje autentyczny strach który
Paraliżuje moje ciało strachem
Szukam wsparcia
Kogoś kto podobnie jak ja
Boi się jednak wierzy że
Przetrwa nie zginie
*********************************
Wycofani ludzie
Z własnymi lękami
Fobiami to plaga
Społeczeństwa
Pomóżmy im
Przełamać strach
Pokonać jego bezmiar
Dajmy szansę uwierzyć

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

O życiu słów kilka

W ramionach Ukryło się człowieczeństwo Przytulne przetrwało wieczność O życiu słów kilka... chciałam jabłko dostałam ogryzek miało...