Na święto Kupały
Miłość płynie
Wodą niesiona
W dal ku przeznaczeniuMiłość płynie
Wodą niesiona
A nocą ciemną
Zwaną świętojańską
Na rzekach wirują
Najpiękniejsze wianki
Z kwiatów polnych utkane
Płomieniem ognia rozświetlone
Płyną daleko ku ciemności
Obracając się czasem niczym
Tancerze w niebiańskim tańcu
Płyną ku wróżbie swojemu przeznaczeniu
By wpaść w ręce temu sercu miłemu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz