niedziela, 18 grudnia 2016

Smutek...

Na świecie tyle
Błąka się smutku a
Samotność szeleści
Okupując zapomniane
Serca

Tylko oczy choć zrezygnowane
Ostatkiem sił podejmują
Nierówną walkę
W powietrzu łzy panoszą się
Cichutko brzęczą
______________________

Wieczór to najgorsza pora
Wyciąga nostalgię a ta
Niczym zmora osacza oplata
Biednego nieszczęśnika
Nie dając mu szans w ty starciu

Nocą myśli mają zapach
Przegrzanej tęsknoty
Przenikają niewidocznym
Aromatem siejąc spustoszenie
W naszej duszy

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

O życiu słów kilka

W ramionach Ukryło się człowieczeństwo Przytulne przetrwało wieczność O życiu słów kilka... chciałam jabłko dostałam ogryzek miało...