" Bojaźliwa sowa "

W sylwestra pewna sowa na drzewie
Osowiała lekko siedziała
Cóż, jak każdy parę kropli szampana
W ukryciu wypiła - chciała więcej, bo trunek
Jej posmakował jednak wiedziała, że nocy tej będzie
Dużo latać i miejsca pobytu często zmieniać

Usiadła przymrozkiem zmrożona na
Pierwszej lepszej mijanej gałęzi
Pomyślała przysnę - cisza tu i nikt nie ględzi
Jak pomyślała tak też uczyniła
Oczy zmrużyła cichutko przysiadła
I zasnęła

Naraz huk niczym z armaty
Jak na głos dowalił rozbłysnął
I na niebie paletą kolorów błysnął
Sowa strwożona na gwałt obudzona
Zachwiała się i mało ze strachu piór
Nie zgubiła

Co to za rzeczy! Wariaci! żeby w niebo
Tak z armaty strzelać - przecież tutaj żyją ptaki!
Na to wszystko pazury jeszcze mocniej ze strachu
W konar gałęzi wbiła skrzydła do siebie
Jeszcze mocniej przyciągnęła i dziób w pogotowiu
Swój złączyła szczelnie czekając na to co będzie dalej

Długo tak w strachu pogrążona jeszcze siedziała
Troszkę ukradkiem tak przez jedno oko
W niebo zerkała niby się bała niby podziwiała
W duchu nawet przyznała że wybuchy to
W sumie piękne widowisko tylko dla ptaka
Niestety zbyt huczne i głośne