" Wieczorne tęsknoty "

Wieczorem tęsknię za spokojem
Nagradzam chaos myśli
Odprężeniem

Stoję ukryta w ciemnym pokoju
Obserwując ostatnie podrygi
Ludzkiej gonitwy - tęsknię do ciszy

Uspokajam rozkapryszone serce
Które nie potrafi podjąć rozsądnej
Decyzji

Nakręca się i walczy nie
Eliminuje przeciwnika - ciebie
Niczym magnes przyciąga

Upór przegrywa z tresurą
Ta niechciana jest skutecznie
Z duszy wypierana
------------------------------------------------

Poddaję się nie ma sensu
Spór o przynależność serce
Pokochało ciało zaakceptowało
Ciało umiłowało więc rozum nie zwalczy