" Starsza Pani "

Była raz sobie pewna
Pani która gotówka
Dużą opływała
Starannie ubrana
Odmalowana
Codziennie rano
Na kawę się wiozła

Wozem prywatnym
Z szoferem osobistym
W okularach ciemnych
Świat zza szyby obserwowała
Zawsze z powagą
Zawsze w milczeniu
Nigdy nic nie robiła w biegu

W restauracji zawsze przy
Oknie od lat w swoim miejscu
Siedziała samotna nikt do niej
Nie zagadał ani nie zawracał
Swoją uwagą ona z boku niby
Mimochodem słuchała gwaru
Miejskiego Życia

Długo tak jeszcze na kawę
Przychodziła potem już nikt
Jej nigdy nie widział może
Dalej samotna w towarzystwie
Szofera swój świat przemierza
Bogactwem niebywałym wsparta
Samotna starsza pani