" Statek "

Samotny okręt na morzu płynie
Dobija od brzegu do brzegu
Płynie falami niesiony
Niby obrany ma jakiś kierunek
Lecz to woda tak naprawdę
Nim steruje
Wiatrem popycha w przód

Ty podobnie jak okręt przez
Życie swoje płyniesz
Unosisz się na jego wybojach
Pojawiasz się by zniknąć zaraz
Idziesz jak on w obranym
Kierunku czasami zwalniasz
Stoisz gdy zbłądzisz wracasz

Nasze wspólne podobieństwo
Jakże uderzające takie bliźniacze
Oddajemy się podobnej podróży
Płyniemy na spotkanie tego co
Kierunkiem celu naszego życia
Sobie wyznaczyliśmy