Anoreksja

Kolejny kęs
Proszący gest
Mój opór
Nie rozumie że ja
Nie mogę jeść
I ten jej wzrok
Mówiący- jedz
W moim gardle
Nienawiść miesza
Gniew - czuję dreszcz
W telewizji szczupłość
Okupuje każdy krok
A we mnie jeszcze
Większa złość i jedna myśl
Oddać to co przyjęte
Ukryć przed światem
Dziewczęcy strach
Haust za haustem
Wydala z ciała ból
Przynosi też ukojenie
Fizyczne roztrzęsienie
Odchodzi w niepamięć
Znowu dałam sobie
Rozgrzeszenie

...Tylko ten wrak
W szybie okna czy to ja ...

Ps. Monice - Walcz!