O chłopcu co nie bał się bać...

Patrząc na
Te historie
Stawiasz pytanie
Dlaczego spotkał
Ich taki los
Czym zasłużyli
Przecież dziećmi
Tylko byli

***
O chłopcu co nie bał się bać...

Wśród nas
Był taki jeden
Wzrostu niewielkiego
Najbardziej w odwadze
Zawzięty

Choć nie wiele
Miał lat dumnie
W szeregu stał
Zawsze patrzył
Im w oczy

Potajemnie
Przynosił chleb
I cebulę
Od razów miał
Podartą koszulę

Któregoś
Razu z rana tuż po apelu
Siłą go zabrali - czekaliśmy
Nigdy już do nas
Nie wrócił

Zapamiętaliśmy
Choć na głos nigdy
Już o nim nie mówiliśmy
To tęskniliśmy za jego
Uśmiechem