Wtedy na podwórku

Kiedyś błoto
Dziś komputer
Wyznacza rytm
Dziecięcych dni

Wtedy na podwórku
Na zabawę był czas
Teraz komunikator
Dyktuje jego limit

Umazana buzia
Ukrywała uśmiech
Dziś monitor ogląda
Twarz

Jakże różny świat
Kiedyś i teraz
Jeden i drugi na swój
Sposób szczęśliwy

Wtedy na podwórku, my dzieci byliśmy szczęśliwi. umorusani błotem, biegający po krzakach, beztroscy. Dziś podwórka stoją puste, gdzieniegdzie słychać tylko dziecięcy śmiech. pustka...Inaczej dziś dzieci spędzają czas