Byłam tu kiedyś
Widziałam to miejsce
Nie pamiętam tylko
Kiedy
Pamiętam tę ulicę
I tego pana co na
katarynce tak pięknie grał
Ubrany w kraciasty frak
Sprzedawał nam melodie
Z dawnych lat
I tą panią co w oknie
Na piętrze zawsze
Wisi
Ogląda znudzona od lat
Swoją ulicę
O..oo.o i panią Zosię z warzywniaka
Poznaję
Pana Pawła co zawsze rano
Z psem spaceruje
I panią Mariolę co swoją córkę
Codziennie musztruje
Znam ich twarze
Już lekko przedawnieniem
Zamazane
Lubię tu wracać
W to moje miejsce
