środa, 2 grudnia 2015

" Samotność niczym wilk "

Samotność
Niczym wilk
Przemierza nocy prerie
Wyjącym odgłosem
Nawołuje rozżalenie
Ukryte na dnie studni
Obojętności
Echo jak oddech wychodzi
Na chwilę opuszczając bezpieczną
Kryjówkę miksuje się z powietrzem
Osiada na ciele przybiera
Ludzką postać i
Zamarza w bezruchu

O życiu słów kilka

W ramionach Ukryło się człowieczeństwo Przytulne przetrwało wieczność O życiu słów kilka... chciałam jabłko dostałam ogryzek miało...